- ağırayaq
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağırayaq — sif. dan. 1. Mövhumata inananların fikrincə, guya gəlməsi uğursuzluğa səbəb olan, ayağı düşməyən. Ağırayaq adam. 2. Hamilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədqədəm — f. və ə. ayağıağır, ağırayaq, qaradaban … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ayağıağır — bax ağırayaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədqədəm — sif. <fars. bəd və ər. qədəm> Ağırayaqlı, ağırayaq, qədəmi şükümsüz, ayağı düşməyən, gəlməsi guya uğursuzluğa səbəb olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaradaban — sif. dan. Uğursuz, bədşüküm, ağırayaq. <Gəlin:> Elə Cahandar ağanın özü də sonradan, – qaradabansan, gələn kimi evimə qan saldın, – deyə mənim üstümə atılmazmı? Yox, mən qana bais ola bilmərəm. İ. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti